இதழ்களின் அரவணைப்பில் ...

அவளுக்கு நான் வேண்டும் .

மிதமான மாலை ;

இதமான காற்று ,

மெலிதான சாரல் :

சிந்திய தேனை சுற்றி

மொய்த்திடும் ஈக்களைப் போல

ஷேர் ஆட்டோக்கள் சுற்றிவர ,

தொகுதிமேம்பாட்டு நிதியின் பிச்சை கேட்டு

அரைநிர்வாணமாய் நிற்கும் குண்டுகுழி சாலையில்

பல்லவன் விசிறும் சேற்றிற்கு தப்பித்து

அடைக்கலம் நாடி ஓடினோர்  மத்தியில் ,

ஆனந்தக் களிப்பில் ஆடும் பதுமையாய் ,

ஆர்ப்பரித்தாள் கண்களை !

சத் .. சத் .. என சொட்டும் மழை நீரில்

‘ ஜல் ஜல் ’ தாளமிடும் கால் ஜதிக்கு ,

அபிநயம் காட்டும் V-கட் கூந்தல் ;

பூரிப்பில் சுருங்கி விரிந்த முக வரிகள்

பசுமையும் செழுமையும் சேர்த்தொழுகிய தேகம்

பார்வையில் தணியாத தாகம் !

அவளை  ரசித்துக் கொண்டே

காற்றில் பறந்த மேகங்கள்

ஒன்றோடொன்று மோதி முழங்கின

 பேரிடியாய் அவள் வரவை

பார்வையில் பட்டவுடன் ஓடி வந்தாள் ;

ஆசையோடு தன் அருகே வரவழைத்தாள் ,

குளிர் தந்த குதூகலமோ :

என்னை கையோடு  அணைத்தாள் ...

என் வாயோடு இதழ் பதித்தாள் ...

அவள் எச்சில் ஈரத்தில் – என்

வெப்பம் ஆவியாகிப் போனதே ,

என்னை ரசித்து ரசித்து  

 அவள் குளிர் காய்கிறாளோ !

என்னை நனைய விட்டு

கொட்டும் மழையின் ஒரு

சொட்டை பருக வைத்தாள்

ஆ ! அலாதி மழையின் சுவை !!

சட்டெனப் பிரிந்தாள் காசை திணித்து

என் மன/ணம் திருடிக் கொண்டு .

மறுமுறை ஒன்றில்லாவிட்டாலும் 

அவள் சுவை மறவேன் நான்

பிறிதொரு மழையில் சந்திக்கும் வரை !

இப்படிக்கு,

ஒரு காபிக் குவளை,

சாலையோர கடை.